Menu
George Willem Fred Edgar wordt geboren in 1915 in Amsterdam. Hij krijgt de bijnaam ‘Boy’. Zijn vader is een koopman van Armeense afkomst, die vooral handelt in goederen uit Nederlands-Indië. Boy reist meerdere keren met zijn vader mee naar de Nederlandse kolonie. In zijn jeugd is de familie van Boy rijk, maar tijdens de economische crisis raken ze alles kwijt en kort daarna overlijdt zijn vader. Als scholier leert Boy jazz spelen op de piano en trompet. Hij is zo goed dat hij zijn studie geneeskunde kan betalen door ’s avonds op te treden. In 1936 wordt hij trompettist bij het beroemde Haagse jazz ensemble ‘The Moochers’ en drie jaar later krijgt hij de leiding over dit orkest.
Pas vlak voor het einde van de oorlog moesten Boy en zijn vrouw zelf onderduiken
Tijdens de bezetting wordt jazz verboden en kan Boy Edgar niet meer optreden. Samen met zijn Joodse vrouw wordt hij actief bij het verzet. Het stel helpt met het vinden van onderduikplaatsen voor Joodse kinderen. In Amsterdam vinden steeds meer razzia’s plaats, en dus verhuizen Boy en zijn vrouw naar het kleine dorpje Heumen, waar hij assistent-huisarts wordt. Hij reist regelmatig van Heumen naar Amsterdam en smokkelde daarbij een paar keer Joodse kinderen uit Amsterdam naar het platteland, waar ze konden onderduiken. Pas vlak voor het einde van de oorlog moesten Boy en zijn vrouw zelf onderduiken. Ze zaten toen waarschijnlijk op een zolder in de Heumen, mogelijk bij de huisarts.
Na de oorlog zit Boy Edgar kort gevangen omdat hij weigerde als dienstplichtige te gaan vechten tegen de Indonesische onafhankelijkheid. Intussen wordt jazz razend populair. Als hij weer vrij is gaat Boy werken als GGD-arts, doceert op de universiteit, en speelt ’s avonds in de beste jazz clubs van Nederland. Wanneer blijkt dat zijn vrouw multiple sclerose heeft, promoveert hij op de ziekte in de hoop haar te redden. Zijn werk is baanbrekend, maar kan zijn vrouw niet meer helpen. Ze overlijdt in 1958. Boy worstelt met het verlies en vind zingeving in de jazz. Zijn Boy’s Big Band brengt wereldsterren uit de jazz naar Nederland. Intussen werkt hij als medisch wetenschapper. Na een paar jaar in de Verenigde Staten te werken, is hij de laatste jaren van zijn carrière huisarts in Duivendrecht en de Bijlmermeer, en vertrouwenspersoon bij de eerste abortuskliniek van Nederland. Hij overlijdt in 1979. Een jaar later wordt de belangrijkste jazzprijs van Nederland naar hem vernoemd: de Boy Edgarprijs.
Boy sprak na de oorlog vrijwel nooit over zijn verzetswerk. Als hij in 2018 postuum de Yad Vashem-onderscheiding voor zijn hulp aan Joden krijgt, is dat voor velen die hem kenden een verrassing.
