John S Thompson
Vrijheidspad

14 – John S. Thompson

Nadat het regiment in de omgeving van Leichester, Engeland, rust heeft gehad en aanvulling krijgt van nieuwe rekruten, worden ze klaar gestoomd voor de volgende opdracht: “Market Garden”

Om vergissingen bij de afsprong te voorkomen zit de E-compagnie in de staart van de formatie die op weg is naar dropzone “O”. Ze naderen hun bestemming, het gas op de motoren wordt terug genomen, het licht springt op groen. Thompson, als jumpmaster beoordeelt in de deuropening het landschap dat onder hem wegglijdt, een moment wachten, iets te veel bebouwing, dan een redelijk vlak terrein, nu springen, GO! GO! GO!

14 – John S. Thompson

Een moment wachten, iets te veel bebouwing, dan een redelijk vlak terrein, nu springen, GO! GO! GO!

80 jaar vrijheid

Richting de brug

De riemen van het harnas striemen in het lijf, dan concentreren op de snel naderende aarde, met een flinke bons is de sprong teneinde, nauwelijks tien minuten later heeft hij zijn groep verzameld. Apart gedropte voorraden zijn verzameld, neuzen tellen, hé 4 man ontbreken. Gevonden, uit een watergang vlakbij komen spetterende en proestende geluiden. Eén man is kopje onder gegaan en heeft de grootste moeite om het hoofd boven water te krijgen. Het gewicht van op het lijf gebonden voorraden trekt hem omlaag. Pech, de radio zit daar ook bij, dus verbinding maken met de commandant VanPoyck kan hij ook vergeten. Een ordonnans wordt naar achteren gestuurd met het bericht dat de groep richting de brug gaat, het nummer 1 doel van de compagnie.

Van uit de stad zijn schoten te horen, maar hier in het veld merken ze daar nog weinig van.

Als ze optrekken naar de brug, zoveel mogelijk gebruik makend van de dekking van greppels en sloten, komen ze toch stevig onder vuur te liggen, ook de flak op de toren aan de zuidkant van de brug laat zich horen. Dichterbij gekomen krijgen ze wat bescherming van struikgewas en komen ze duidelijk onder het schootsveld van de flak.

“Bridge eleven is ours”

Even overleg, Thompson zal met zijn groep vuurdekking geven, terwijl de andere groep een omtrekkende beweging maakt richting het gemaal. Thompson ziet Duitsers heen en weer rennen tussen het gemaal en de brug, gaan die de brug vernielen? Zo dichtbij, dat zal hem toch niet gebeuren. De Duitsers worden onder vuur genomen, 4 of 5 van hen worden neergeschoten. De flak en de mitrailleurnesten daar achter worden onder vuur genomen en het bazookateam zoekt positie om het hooggeplaatste geschut onder vuur te nemen. Het eerste schot is fout, ergens aan de voet van de betonkolos. De tweede granaat is beter, een treffer dicht onder de borstwering die de flak omringt. Eén rand wordt volkomen weggeblazen, de bemanning is uitgeschakeld. De klus is eigenlijk geklaard, voertuigen die vanuit de vesting stad aankomen rijden naderen zo argeloos, dat je aanneemt dat zij niet beseffen dat de omgeving van de brug sinds vanmiddag tot slagveld is aangewezen. Aan het einde van de middag bereiken de eerste mannen van de F-compagnie Thompson. Een ordonnans wordt op pad gestuurde met het bericht  “bridge eleven is ours”.