Menu
Omdat er nog geen balpennen waren schreef Francien met een potlood in een heel klein boekje met bloemetjeskaft. Hieronder enkele citaten hieruit:
17 september 1944. Om ongeveer 11 uur waren er geweldig veel vliegtuigen. Ze vlogen in groepjes van zes. Ze gingen in de richting van de Maas.’s Middags om 2 uur kwamen er weer heel veel vliegtuigen, maar ze vlogen nu heel laag. Ze gooiden parachutisten uit. Ook in Eerde. Veghel was weldra bezet. Die dag zagen we nog geen Engelsen. ’s Nachts zijn we bij Ties van de Tillaar geweest. We hebben de hele nacht in de keuken gezeten.
18 september 1944. Er gebeurde de hele dag niets, alleen ’s middags zagen we twee Engelse wagens. Tegen de avond zagen we de eerste vijf soldaten te voet. Er zijn weer veel vliegtuigen geweest. Heel laag.
Met veel moeite kon hij “hoe gaat het met je” zeggen.
19 september 1944. Onder de Mis van 8 uur kwamen er Engelse wagens, motors en tanks voorbij. Alle mensen stonden op de straat te zwaaien. Om half 9 hing de vlag al buiten.
Om één uur hadden we met de eerste Engelsman gepraat bij de kerk. ’t Bleef maar doortrekken. Als de wagens stopten gingen we er vlug naar toe. ’s Middags werd ons Toos bij buurman de Mol geroepen. Er was een Engelsman die Hollands wilde leren. Met veel moeite kon hij “hoe gaat het met je” zeggen.
Lees alle citaten in ‘Klein in een Wereldoorlog, Mariaheide 75 jaar bevrijd’
Eind maart 1945 is Francien gestopt met schrijven, het boekje was vol. Al die tijd heeft ze het bewaard. Als we haar opzoeken in augustus 2024, is Francien 95 jaar. Haar herinneringen zijn nog glashelder. Na de oorlog heeft ze nog lang gecorrespondeerd met Eddy uit Engeland. ‘Jammer dat ik die brieven niet bewaard heb’. Ze vertelt over de keer dat ze onder de tafel kropen, toen er een V-1 overkwam, die vlakbij insloeg. En over de keren dat ze bij kastelein/kruidenier Driek de Mol in de voorraadkelder kropen en daar op de zakken met suiker zaten. Driek bleef buiten staan, was nieuwsgierig. Tot ze vlak voor zijn neus een stroompaal doormidden schoten.
Francien vond het meestal gezellig met de soldaten in huis.‘Behalve Old Jack, die deugde niet. Hij kwam te dichtbij. Die heb ik in zijn gezicht gestompt…’
Francien Versantvoort denkt nog heel vaak terug aan de oorlog. En vertelt dat ze toch wel vaak angstig is geweest.
** Vele oorlogsverhalen leest u terug in ‘Klein in een Wereldoorlog, Mariaheide 75 jaar bevrijd’, uitgave 2019.
