Menu
De vlag van ons hoofdkwartier in Kabul hing bijna altijd halfstok. Een teken dat er een collega was omgekomen. Daarnaast werden we iedere ochtend bijgepraat over alle gruwelijkheden die op enkele (kilo)meters afstand plaatsvonden.
Een moment dat ik me goed herinner: de spanning tijdens de raketaanvallen op het ISAF-hoofdkwartier. Het luchtalarm ging af medio augustus in 2008. Het was midden in de nacht en in onze pyjama renden we naar de dichtstbijzijnde bunker. Het was heel surreëel, het voelde alsof ik in een actiefilm speelde. Ik verbaasde mezelf toen met hoe hard ik kon rennen. Het is een moment waarop ik realiseerde hoe kwetsbaar vrijheid is en hoe belangrijk het is om die te beschermen.
Nu ik zelf moeder ben, raakt de oorlog me met terugwerkende kracht nog meer
Nu ik zelf moeder ben, raakt de oorlog me met terugwerkende kracht nog meer. Ik heb vreselijke dingen gezien, zoals meerdere baby’tjes die samen in een geïmproviseerde krappe couveuse lagen. Ik was nog jong in Afghanistan. Ik was naïever en kon daardoor goed afstand bewaren. Naast mijn dagelijkse werkzaamheden probeerden we met kleine dingen het verschil te maken. Zoals knuffels en medicijnen leveren aan lokale ziekenhuizen. Ondanks dat een knuffel geen grote problemen oplost, bleek het voor een kind toch een lichtpuntje op een donkere dag.
Vrijheid betekent voor mij dat je mag denken, zeggen en doen wat je wilt. Het omvat ook de mogelijkheid om je politiek te uiten en vrij je mening te kunnen geven. In veel delen van de wereld is vrijheid namelijk nog steeds niet vanzelfsprekend en het wordt vaak pas gewaardeerd zodra die vrijheid in het geding komt. Daarom moet je er altijd voor blijven vechten, op je eigen manier.
Bij terugkomst in Nederland voelde ik dat ik iets wilde doen wat ertoe deed, met rechtvaardigheid als drijvende kracht. Dit leidde me uiteindelijk naar de provinciale politiek en daarna de gemeentelijke politiek. En ook naar de politie (een tweede meisjesdroom die uitkwam). Ik kan me vinden in de uitleg van oud-generaal Peter van Uhm, Commandant der Strijdkrachten met zijn toespraak: ‘Why I chose a gun’. Hij koos als militair voor het geweer als instrument. En zo kiest iedereen zijn eigen instrument om de missie te vervullen van het creëren van een betere wereld. In de politiek kies ik voor woorden als instrument.’
